Założenia ewidencji wyposażenia wyznaczone zostały aktem prawnym z 2003 roku. Określono wówczas widełki cenowe rzeczy, które wliczone są odpowiednio pod ewidencję jak i środki trwałe. Z rozporządzenia dowiemy się ponadto o terminie, jaki obejmuje spis przedmiotów spisanych tak samo przy wyposażeniu, jak i środkach trwałych. Z zapisów wiemy też także do kiedy możemy dopisać część nowo-zakupionego ekwipunku firmy.
Pod terminem ewidencji kryją się przedmioty na krótki okres użytkowania (do roku). Widełki cenowe, w których przedmioty wyposażenia powinny się mieścić wynoszą od 1500 do 3500 złotych. Powyższe kwoty dotyczą początkowych wartości przedmiotów. Zgodnie z definicją prawa środki trwałe są elementami majątku (kto płaci za sprawę o podział majątku) spółki, których eksploatacja przekracza rok, a wartość – 3500 złotych.
Uzupełnienie ewidencji o dopiero zakupiony przedmiot winno się odbyć do końca miesiąca w którym zakupiono produkt. W praktyce więcej czasu mają zatem przedsiębiorcy kupujący ekwipunek firmowy we wspomnianych widełkach z początkiem miesiąca.
Może Cię zainteresować – ewidencja wyposażenia
Ostatnim ogniwem rzetelnie przeprowadzonej ewidencji wyposażenia jest spisanie kompletnej informacji. W ewidencji zakupu znajdą się m. in.: numer kolejny wpisu, numer rachunku (ważny – dowód zakupu!), nazwa wyposażenia. Inwestor kupujący wyposażenie firmowe musi podać również cenę zakupu lub koszty wytworzenia i – jeśli trzeba – datę likwidacji z podaniem przyczyny włącznie. Ewidencja prowadzona jest w formie papierowej, ale pracodawcy mogą skorzystać też z elektronicznych formularzy.